Chengdu
Dinsdag 24 oktober ... Op naar de reuze panda's in Chengdu.
Vandaag is het best fris (20 graden). We gaan naar het Panda Research centrum. Het in 1997 opgezette park heeft al meer dan 27 reuzenpanda's grootgebracht. We zijn lekker vroeg en omdat de beren gevoerd worden lopen we door naar de volwassen dieren, zodat we ze ook in actie kunnen zien. Een volwassen panda weegt ongeveer 200 kilo. Er wonen hier ongeveer 40 panda's, waarvan ook een gedeelte rode panda's. Deze panda's zijn zo lui/moe dat ze geen zin in seks hebben. Ze kunnen zich uit zichzelf bijna niet voortplanten. Vandaar dit research centrum om de voortplanting een handje te helpen. Als we de eerste panda zien, lijkt het inderdaad wel of deze al dood is. Iets verderop zijn ze iets levendiger. Het is een heerlijk gezicht om deze loge beesten hun maaltijd zien eten. Ze eten per dag ongeveer 15 tot 30 kilo bamboe. Geen wonder dat ze moe zijn. Daarvan wordt maar 20% verteerd. We lopen verder naar de veel kleinere en beweeglijkere rode panda's. Het wordt drukker in het park en de Chinesen willen maar 1 ding en dat is op de foto met een panda, dus vooraan de rand is het dringen. Ze houden dus ook nergens rekening mee en dringen gewoon voor of lopen zo door het beeld. Wij lopen door naar de -nursing-, waar de jonge pasgeboren panda's worden verzorgd. Omdat panda's erg klein geboren worden (100 gram), moeten ze verzorgd worden door personeel dat dag en nacht met ze bezig zijn. Meestal word er een tweeling geboren bij de moeder en weet de moeder niet wat ze moet doen. Ze begint dan te spelen/gooien met het kleine beestje, omdat dit lawaai maakt. Daarom moeten ze dus bevrijd worden uit de klauwen van de moeder. Er liggen vier kleine panda's van ongeveer acht weken oud, die om de beurt gevoed, gemasseerd en geholpen wordt met de ontlasting. Deze beestjes kunnen niets zelf. In het centrum draait ook een film over de voortplanting van de panda's. Erg interessant. We lopen daarna nog een keer terug naar de volwassen panda's. Op dit moment worden ze weer gevoed. Ze worden geroepen door de verzorger en liggen vlak voor ons heerlijk te eten. Als je ze zo ziet zijn het echte knuffeldieren. Het is een waar genot om dit te zien. Na deze geweldige ervaring, terug naar de bus waar we worden overspoeld door verkoopsters die spullen aanbieden waaronder natuurlijk pandabeertjes. We gaan overstag en kopen een kleine knuffel. Hierna zet de bus ons af bij de Wenshu Yuan tempel. Voordat we het terrein oplopen komen we door de wijk waar de tempel gelegen is. Dit is geheel nieuw aangelegd in de originele stijl. Erg mooi om te zien met onderin de pandjes allemaal luxe winkels. We lopen wat over het terrein, maar omdat deze tempel erg bekend is ze ook commercieel. De tempel is rond 700 gesticht, maar de huidige indeling met 5 zalen en stamt uit de Ming periode. Met de taxi naar het hotel en aan de overzijde van ons hotel een heerlijk gebakje kopen, die we opeten op onze kamer. Tegen 13.15 uur nemen we weer een taxi naar de andere kant van de stad, naar een Taotische tempel, de Qingyang Temple. Het is een schitterend complex uit de Ming en Tang periode. Het valt op dat er veel schilderwerk, waar heersers op geschilderd zijn en ook het Ying Yang teken komt regelmatig voor. Het hele complex draait om draken die hier dus ook terug te vinden zijn. We nemen een kop thee in een niet commerciele theehuis en genieten van de mensen om ons heen. We hebben een bloementhee die heerlijk ruikt en smaakt. Ook hier wordt de thee om de haverklap weer wordt bijgevuld met heet water. Over het algemeen zitten hier de oudere Chinezen die aan het kaarten, breien en praten/dutten zijn. Ook worden er pelpinda's gegeten en de basten worden op de grond gegooid. Hier lopen weer mannetjes voor die de basten weer opvegen en zo heeft iedereen het naar zijn zin. Deze mensen proberen ook een praatje met je aan te gaan. Leuke ervaring in een heerlijk relaxte sfeer. Chengdu staat bekend om dit soort theehuizen. De meeste zijn tijdens de revolutie gesloten omdat daar teveel de problematiek besproken zou worden en de regering daar niet op zat te wachten. Jammer. In de buurt bij deze tempel ligt een hele mooie wijk met ontzettend mooie, voornamelijk houten, gebouwen. Deze doen tegenwoordig dienst als winkel en hotel. Een stuk verderop gaat een school uit. Deze kinderen hebben allemaal luxe rugtasjes, waarschijnlijk is het een betere buurt. We hebben het gevoel dat de mensen hier niet zo heel arm zijn. In de steden leeft het ook minder omdat de meeste mensen wel werken. Tegen het eind van de middag krijgen we honger en gaan op zoek naar een eethuis waar de lokale gerechten te krijgen zijn. Berry had wat recepten opgezocht. Helaas kunnen we niets vinden, mede omdat de meeste Chinezen geen engels spreken. Als we langs een uitpuilend eethuis komen proberen we het nogmaals. Ook hier geen engels, maar wel honger. We lopen langs de tafels om te kijken wat we kunnen bestellen. Het lokaal is verlicht met tl buizen. Een meisje wat zo vriendelijk is om ons te helpen, snapt onze bedoeling en vertaald onze gebaren naar het meisje achter de balie. We worden naar een vrijgekomen plaats gebracht bij een jongeman aan tafel. Even later krijgen we het eten wat we besteld hebben (nasi met aardappelkoekjes en kipnoodlessoep). Als de jongeman is uit gegeten/gesmekt, komen er twee jongedames in uniform bij ons zitten die redelijk goed engels spreken. Ze werken in een winkel en verdienen daar 80 euro per maand. Ze werken twaalf uur per dag. Het ene meisje heeft in een vier sterren hotel gewerkt en spreekt daarom goed engels. In dat hotel verdiende ze bijna het dubbele, maar moest daar nog meer voor werken. Na deze lekkere en gezellige maaltijd gaan we op zoek naar wat te drinken, want dat was niet te koop in dit eethuis. We komen uit bij een heuse supermarkt en kopen heerlijke yoghurtdrank, fruit en kruiden. Even een ijsje bij de MC en dan een taxi terug naar ons hotel.
 |