Yangshuo
Vrijdag 13 oktober ..... de omgeving van Yangzhuo
Na een lekker kopje thee op de kamer nemen we een ontbijtje bij Lu Lu's café. Omstreeks 09.00 uur hebben we afgesproken met een groep van acht personen om vandaag te gaan fietsen. Ger en Ria hebben gisteren Marcel, een gids, leren kennen waar ze een goed gevoel bij hebben. We spreken een mooie prijs af voor een fiets, gids, bamboevlot en het beklimmen van de " Moonhill" . We halen onze fietsen op en gaan op weg. Onderweg komt Berry erachter dat we de verkeerde kant op gaan. Nou ja dan maar de route andersom. We waren al bekend met eigenwijze gidsen in andere landen, maar hebben geen idee dat dit in China ook zo zou zijn. Helaas, de gids Marcel heeft contacten met zijn eigen mensen waar hij`zaken mee doet. We fietsen eerst naar " Moonhill" . Dit stond eigenlijk in de namiddag gepland, maar ja. Voordat we daar zijn komen we langs de grotten. Op zich erg leuk, maar dit wilde wij niet ivm tijdgebrek dat we dan zouden hebben. Er ontstaat een discussie waar Marcel niet blij mee is. We gaan niet de grotten in en fietsen verder naar de " Moonhill" . Als we het terrein van de " Moonhilll" op komen rijden en we in het zicht komen van de verkoopsters, zijn we bijna niet meer veilig. We worden letterlijk bestormd door de verkoopsters die van alles aan de man willen brengen. Nadat we de fietsen hebben gestald lopen ze met ons mee de trappen van de " Moonhill" op. Helaas voor ons, want ze hebben waaiers bij zich en elke keer als ze wapperen komt er een enorme zweetlucht vrij bij hen. We vragen beleefd of we aub alleen mogen lopen, maar dit dringt niet door. Het is een hele klim omhoog en na een paar weken niet sporten valt dit niet mee. Het is aardig warm (30 graden en onbewolkt).Boven aangekomen staat het eerste uitzichtpunt vol met verkoopsters die allemaal lopen te wapperen met hun waaiers. Omdat er maar weinig plaats is om te staan, besluiten we om na een hele korte pauze door te lopen naar boven. Als we verder lopen staat er een bord dat de verkoopster niet verder mee naar boven mogen, dus eindelijk rust. Achteraf begrijpen we wel dat de verkoopsters dit ook niet doen. Het is een beste klim via een smal pad, dat bestaat uit grote stenen, omhoog . Bovenop zijn we nog maar met ons groepje en kunnen we genieten van het uitzicht. Jammer dat het wat nevelig is want dit beperkt het uitzicht aanzienlijk. We aanvaarden de weg naar beneden en halverwege komen we de verkoopsters weer tegen die ook vrolijk weer mee naar beneden lopen. Gelukkig is de weg naar beneden een stuk minder vermoeiend, maar halverwege beginnen de spieren in opstand te komen. Als we beneden aankomen, krijgen we in de vorm van een heerlijk koud drankje een beloning van Henny. Zij is niet mee naar boven gegaan en heeft hier rustig anderhalf uur zitten wachten. We zijn best uitgeput en dorstig, dus het is een goed/lief plan van haar. Marcel onze gids dringt aan dat we hier iets moeten eten (zekere aandelen), maar we hebben geen trek ondanks dat het 13.15 uur is. Teleurgesteld legt de gids zijn " vrienden" uit dat we niets willen eten. We fietsen verder naar de bamboe vlotten en vragen nogmaals aan Marcel waar we nu precies zitten. Dit omdat op deze boot de fietsen niet meegaan en dit wel was afgesproken. Het blijkt dat hij dus weer een eigen mannetje heeft waar we met de boot gaan. Alleen deze boot gaat maar een klein stukje rivier op en daarna weer terug. Dit is niet de bedoeling en er ontstaat dus weer een discussie. Na veel gepraat fietsen we verder langs de rivier de Li. Het is echt mooi, maar door deze discussies geniet je er minder van. We wijzen nu zelf aan waar we heen willen. Weer moest hij dus zijn " aandelen" teleurstellen. Marcel heeft nu aardig de gang erin, maar ik wil ook genieten, dus doe ik het rustig aan. We stoppen bij de bootjes waar wij mee willen gaan varen. Marcel legt uit dat deze boten duurder zijn en dat als we deze willen we geld bij moeten betalen. Na een flinke discussie van een kwartier besluiten we toch om deze bootjes te nemen. We hebben zelf nog geïnformeerd naar de prijs, maar deze is duurder als je zonder gids gaat. Vreemd maar waar. Gelukkig is de boottocht over de Li erg de moeite waard en we komen na vijf minuten al helemaal tot rust. De boottocht duurt anderhalf uur en het is echt genieten. Tijdens de tocht gaan we diverse watervalletjes af. Omdat wij als westerlingen erg zwaar zijn komen we soms vast te zitten en moeten we eraf getrokken worden. Ook moeten we twee maal de boot uit omdat de afgrond zo groot is dat we niet kunnen blijven zitten. Op een plaats staat zelfs een fotograaf die foto's neemt die we kunnen na bestellen. Hoezo toeristisch. Het is wel leuk omdat de meeste toeristen Chinezen zijn, die allemaal hun zwemvestje aan hebben en onderweg worden toegezongen door een dame die met een megafoon op het vlot staat. Bij het eindstation kun je natuurlijk de foto bestellen en we maken een mooie deal. Na deze heerlijke relax trip, fietsen we terug en rekenen af met Marcel. Vanavond eten we bij de " Stone Rose" waar we sissling schrimps en pizza eten. Omdat we weer op het terras zitten worden we dus weer aangesproken door diverse gidsen. Na de ervaring van vandaag hebben we daar nu even de buik van vol. Hierna gaan naar een enorme lichtshow die dagelijks wordt gehouden in het karst landschap. De bergen en het water zijn het decor. Met een busje worden we afgezet bij het " theater" , waar 3000 bezoekers in kunnen. De voorstelling wordt gemaakt door 1000 mensen en is erg mooi. Vooral de licht effecten en de dans met rode linten in het water is geweldig. Tegen het eind van de voorstelling wordt het onrustig omdat de gidsen de mensen voor de drukte weg willen hebben en beginnen lawaai te maken. Jammer dat dit gebeurd. Na de show nemen we nog een biertje en ijsje bij de " Green Lotus" waar we nog wat nakletsen met Sebastian.
Zaterdag 14 oktober ..... op naar Longji
Rond 07.30 opstaan, thee drinken, douchen, koffer pakken, ontbijten bij Jimmy's en verzamelen in de Lobby voor vertrek. Tijdens het ontbijt zijn we getuige van een begrafenisstoet, die voor het terras langsloopt. Het begint met een wagen waarvan papiertjes worden gegooid, gevolgd door kleurrijke grote ronde waaiers. Daarna mensen met een band om hun hoofd, die achteruit lopen, gevolgd door dragers die een enorme grote loodzware ronde bewerkte houten kist op bamboe stokken dragen. Daarna komt er een man met een enorme trommel waarop hij met hartelust slaat. Aan de zijkant lopen twee draken die wilde bewegingen maken en daar achter lopen de mensen met een beige band om hun linker arm. Gevolgd door twee vrouwen met een grote bezem, gemaakt van grote takken die de blaadjes bij elkaar vegen. Altijd hebben we een camera bij ons en nu niet. Jammer, maar misschien is het niet zo gepast te fotograferen. Bij het hotel worden de koffers op drie fietskarren geladen en wij lopen naar de bus. De busreis duurt vier uur en na twee uur maken we een plasstop. Het is meer een toilet excursie. Als ik het toilet op kom staan er al vrouwen van de groep. Ze lachen en ik zie waarom. Het " toilet" heeft geen deuren alleen maar drie 1,20 meter hoge muurtjes waar je net achter kan hurken. Verder bestaat het uit een geul (wel betegeld) waar je alles van je voorganger ziet liggen en langs komen. Als je dus bij het laatste toilet moet zijn, zie je de rest gewoon zitten en zie je de uitwerpselen van de personen die achter je zitten voorbij varen. Het is even wennen, maar als je moet, moet je. Het is en hele happening. Gelukkig was het niet echt vies en het stonk ook niet. Na deze toiletexcursie rijden we verder de bergen in richting Longji. Het landschap wordt erg mooi en er staan mooie houten huizen met een speciale bouw. Ook zijn hier overal rijstterrassen. We stoppen onder aan de berg en stappen dan over in twee kleinere bussen ivm veiligheid??? Bij het overstappunt staan tientallen vrouwen in klederdracht, die met alle plezier hun haardracht willen laten zien. Rob organiseert een inzameling en alle dames gooien hun haren los. Het haar komt bijna tot op de grond en ze hebben het in een speciale rol op hun hoofd gemaakt. Als de vrouwen de haren weer vast hebben beginnen ze spontaan te zingen. Dit klinkt niet eens slecht. We gaan verder met twee kleinere busjes en klimmen via haarspeldbochten omhoog. Als we boven aankomen lopen er kleine vrouwtjes die een korf op hun rug dragen, daarin brengen ze onze koffers omhoog. Onvoorstelbaar dat deze vrouwtjes van anderhalve meter hoog en nog geen vijftig kilo, zulke zware koffers omhoog kunnen dragen. De weg omhoog bestaat uit een onregelmatige trap. Terwijl wij een paar keer moeten stoppen lopen de vrouwen in een rap tempo door naar boven. Als je niet goed te been bent of gewoon luxe wil zijn, kun jezelf in een draagstoel naar boven laten dragen. Het is intussen een beetje gaan motregenen, maar de weg omhoog is werkelijk super. We hebben natuurlijk het hoogst gelegen hotel met een geweldig uitzicht. Als we aankomen bij het hotel zijn de vrouwtjes al hun geld aan het tellen en lopen alweer terug naar beneden, voor een evt volgende klus. Sebastian besteld alvast wat te eten zodat we zo aan kunnen schuiven. Na een heerlijke maaltijd met diverse gerechten, op de ronde plaat, lopen we naar uitzichtpunt twee. Vanaf daar kun je doorlopen naar uitzichtpunt één, maar omdat het regent en het over twee uur donker begint te worden doen we dat morgenvroeg wel. Het pad naar boven bestaat uit platte stenen en is goed begaanbaar. De regen doet niet af aan het uitzicht. Het is werkelijk geweldig. Onderweg worden we nog een paar keer aangesproken door dames met dat lange haar. Als we uitleggen dat we het al gezien hebben willen ze de foto's zien. Dat krijg je met het digitale tijdperk. Na van het geweldige uitzicht te hebben genoten wat helaas wel wat bewolkt was, maar toch indrukwekkend, lopen we terug het dorp in. Het dorpje bestaat alleen uit houten woningen die trapsgewijs aan elkaar zijn gebouwd. In dit gebied wonen diverse minderheden, waaronder de Dong en de Miao. Het gebied omslaat 66 km2 rijstterrasen, die zijn aangelegd door de Yuan dynastie en 500 jaar geleden verder zijn ontwikkeld, door de Zhuang. Het is inmiddels donker geworden en we lopen richting hotel. Onderweg komen we Ria en Ger tegen die ons verleiden tot een voetmassage die hun net hadden gehad. Als we binnen komen zitten er al meer van de groep en het is gezellig. Als eerste moet je met je voeten in een heet voetenbadje met kruiden. Daar worden je voeten heerlijk zacht en warm van. Tijdens het weken krijgt mijn nek, hoofd en haren een massage, Heerlijk. Daarna worden de voeten gedroogd en met crème heerlijk gemasseerd en uit elkaar getrokken. Zalig, dat zou je iedere dag wel willen. Heerlijk ontspannen nemen we een douche in het hotel en schuiven daarna aan de ronde tafel aan voor een heerlijk diner.