Kunming



Maandag 16 oktober ..... de bamboetempel en de joodse wijk.

Tegen 08.00 uur worden we wakker. We nemen het ontbijt bij Mama Fu's, op aanraden van Sebastian. Het eten is erg goed. We willen naar de bamboetempel, die een eind buiten de stad ligt. We vragen aan het meisje achter de balie bij Mama Fu, of zij misschien in Chinese tekens de naam van de tempel wil op schrijven. Makkelijk voor taxi want de meeste taxichauffeurs spreken geen engels. Zij zegt dat het veel te duur is om een taxi te nemen en adviseert ons om met de bus te gaan. Ze legt uit, dat we twee keer moeten overstappen is. Omdat alles alleen maar in het Chinees wordt aangegeven denken wij dat dit niet gaat werken. We vragen hoe duur een taxi dan wel is. Ze loopt naar buiten en houdt een taxi aan en komt terug en zegt ons dat we moeten rekenen op ongeveer Y45. Omdat wij dit niet echt duur vinden, nemen we toch een taxi. Het meisje loopt met ons mee naar buiten en dingt bij de chauffeur nog iets af voor ons. Geweldig. We rijden met de taxi door het drukke centrumm. De rijstijl van de chaffeur is niet echt geweldig, maar buiten de stad kunnen we toch wel genieten. Na een half uur worden we afgezet bij het tempelcomplex "De Qionzhuo". Het complex wordt bewoond door monniken. Deze zijn overal aanwezig en lopen schoon te maken of zijn aan het eten. De beelden, waardoor de tempel zo bekend, is zijn bijna levensecht en erg mooi. De beelden zijn aan het eind van de 19de eeuw in een tijdsbestek van tien jaar vervaardigd, door Li Guangxiu uit Sichuan. De beelden zijn uniek in hun expressie, maar lijken soms op buitenaardse wezens. De een heeft armen langer dan het lichaam en de ander heeft wenkbrauwen tot op de z´n knieën. Waarschijnlijk zijn het karikaturen van zijn tijdgenoten. Op de binnenplaats is het heerlijk toeven en we genieten van de heerlijke zonnestralen. We nuttigen een kop thee bij het theehuis van het complex. De tempels van het complex en de beelden mogen niet gefotografeerd worden. Als we het complex verlaten en op zoek gaan naar de bus worden we aangesproken door een jonge dame die een minibusje heeft. Ze wilt ons wel terugrijden naar de stad voor Y40. We proberen nog wat af te dingen, maar daar trap ze niet in. We stappen uit nabij de moslimwijk. Er staan diverse stalletjes met fruit en barbecue vleesspiesjes. De mannen die er achterstaan hebben een wit rond petje op. Na even kijken besluiten we dat het wel veilig is om vers fruit te nemen. Lekkere verse meloen. In een zijstraat lopen we langs de winkeltjes waar ze jade verkopen. En weer verderop zijn er allerlei beesten te koop. We besluiten op zoek te gaan naar een internetcafé, maar omdat het engels van de chinezen erg slecht is wordt dit wel moeilijk. We lopen uiteindelijk een game-hal binnen en gelukkig weet de man achter de receptie dat er drie huizen verder, op de derde verdieping een internetcafé is. Het is een giga hal, met daarin ontzettend veel computers met luxe fauteuilles, waar Chinezen een film op de pc kijken of games spelen. Gelukkig voor ons staat er een jongeman bij de "kassa" die engels spreek. We willen één uur internetten. We krijgen een code mee en iemand van de balie loopt mee om ons in te loggen. Helaas na twintig minuten wordt de verbinding verbroken. Omdat er nu dus niemand Engels spreekt kan niemand hulp bieden. Je voelt je dan echt machteloos en we besluiten om maar te gaan. We lopen terug naar het hotel en onderweg nemen we plaats op een muurtje, om mensen te kijken. Jammer dat ze hier geen terrasjes hebben, want met dit mooie weer is het heerlijk om hier te vertoeven. In China is het zo dat als je buiten zit of eet, dit een teken van armoede is. Terwijl we daar zitten komen er mensen van onze groep langs die met een excursie naar het Stenen Woud zijn geweest. Ze vonden het wel bijzonder maar niet spectaculair. We lopen terug naar het hotel en na een heerlijke douche gaan we eten. We eten sissling beef, sweat en soure spareribs en nasi goreng. Weer voortreffelijk. Nog even gemaild naar huis en daarna met de bus naar het treinstation waar we de nachttrein nemen naar Dali. Het treinstation is erg groot en omdat we eerste klas reizen mogen we gebruik maken van de VIP wachtruimte met luxe stoelen. Tegen 22.30 vertrekt de trein. We hebben een drie persoonscoupe, met één tweepersoonsbed en één hoogslaper. Als we de rugzakken naar binnen gooien is het gelijk vol, maar ze moeten onder het bed begrijpen we. De deur kan dicht en aan de binnenkant zit een spiegel. De toiletten en wastafels zijn aan het eind van de coupe. Aan het begin van de reis zijn deze nog vrij schoon. We delen de kamer met Lia. Het is een gezellige boel op de gang en er wordt hier en daar wat gedronken. Na het tandenpoetsen, omkleden en toilet gaan we slapen. Als we gaan liggen worden we door het schommelen van de trein in slaap gewiegd.

 

Dinsdag 17 oktober .......... wakker worden in de nachttrein naar Dali.

Als ik tegen 03.00 uur op het toilet kom is deze weer schoongemaakt. Tegen 05.30 worden we lief gewekt door Sebastian, met het nummer "ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk" en dat terwijl hij zegt dat hij een ochtendhumeur heeft. Snel naar het toilet, tanden poetsen en opfrissen aan de wastafel, waar Chinezen voordringen, spugen en rochelen. Om 06.00 uur stopt de trein in Dali. Het is een drukte van jewelste op het perron. Het is nog donker en we lopen tussen de dringende, spugende en rochelen Chinezen naar de uitgang. Buiten het station staat er een bus die ons naar het hotel brengt. De kamers zijn natuurlijk nog niet klaar en de bagage wordt in een ruimte gezet terwijl wij met z'n allen gaan ontbijten bij "the wooden house". Er is van alles te eten en de tafels worden vol gezet met brood, omelet, yoghurt, fruit, muesli en pancakes. Als toetje krijgen we een hele grote zoete taart, omdat Fons uit de groep jarig is. Dus na het zingen aan het gebak. Na het ontbijt (09.30) kunnen we onze hotelkamer in. We slapen in het Cheng Yuan Hotel. Op de weg naar het hotel huren we twee fietsen. Na een lekkere douche, fietsen we met een groepje van acht richting de "drie pagodes". Het is maar een klein stukje fietsen en bij aankomst wemelt het er van de Chinezen. De entreeprijs is belachelijk hoog, voor chinese begrippen. Dit staat niet in verhouding en we besluiten daarom maar een rondje om het complex te lopen. We komen daardoor op een klein marktje terecht achter het tempelcomplex waar het echte leven zien. De mensen kijken heel vreemd naar ons en vragen zich waarschijnlijk af of we niet verdwaalt zijn. Onderweg komen we ook een aantal kinderen tegen die net uit school komen. Ik heb nog ballonnen en pennen bij me en probeer deze te slijten aan deze kinderen, maar ze lopen hard weg. Het lijkt wel of ze bang zijn. We pakken onze fietsen weer en worden aangesproken door een "slimme" Chinees die zegt dat we moeten betalen voor de plaats waar we de fietsen hebben neergezet. Hij wijst op een bord met veel Chinese tekst boven de fietsen. We maken een geintje met hem en fietsen weg. Hij komt ons niet achterna en je ziet hem balen. Wel leuk geprobeerd, maar helaas. We fietsen richting kabelbaan en het is een flinke klim over een zeer hobbelige weg. De dames zijn slim en laten zich oppakken door een karretje waar de fietsen in kunnen en gaan zo omhoog. Wij blijven ons uitsloven en worden zo wel erg moe. Bovenaan worden we achtervolgd door drie vreemde snuiters, die ons goedkopere kaartjes aanbieden voor de kabelbaan. Achteraf blijkt het geen probleem te zijn, maar we twijfelen wel. Wel vreemd. De rit in de kabelbaan duurt ongeveer twintig minuten en is heel erg rustgevend. Zo erg dat je halverwege gewoon wegdommelt. Boven op de berg zijn allemaal eetstalletjes en we nemen een heerlijke verse maïskolf met zout. Er worden weer foto's gemaakt van ons in de kabelbaan. Op het pleintje kun je ook diverse andere gerechten eten en Berry besluit om gebakken rijst te nemen. Hij mag in de keuken kijken. Ger krijgt er ook lucht van en hij mag zelf zijn groenten snijden en wokken. Het eten is heerlijk en de locatie is uniek. We lopen verder over het terrein waar natuurlijk een tempel staat. We lopen omhoog in de hoop een waterval te vinden. Helaas geen waterval, maar wel een fantastisch uitzicht. We nemen de kabelbaan naar beneden en genieten van de omgeving. De zon schijnt er aardig op los en we beginnen aardig te verkleuren. Beneden fietsen we richting Pagode die we van bovenaf gezien hadden. Helaas kunnen we hem op de grond niet meer vinden maar de weg er naar toe is wel bijzonder. We fietsen verder over een smal pad richting stad waar we binnen komen via de Zuidpoort. Over de stadsmuur maken we een wandeling. Alleen het stukje bij de poort is bijzonder met een mooi overzicht over de stad. Als we door de straatjes terug lopen naar het hotel verbazen we er ons er maar weer eens over hoe mooi het allemaal is. Het is allemaal, echt oud. Onder de oude pandjes zitten allemaal winkeltjes of kleine restaurantjes. Vanmorgen hebben we door dezelfde straat gelopen. Toen was alles nog gesloten en had je geen goed beeld van hoe het "vroeger" geweest moet zijn. We stallen onze fietsen bij een terras en drinken wat onder een enorme belangstelling van de Chinezen. In de avond eten we op het terras waar er al meerdere mensen van de groep zitten. Het gesprek met de bediening verloopt moeizaam en we zijn benieuwd wat en vooral wanneer we iets te eten krijgen. Het duurt ongeveer één uur voordat er wat komt, maar het is weer goed. Ook de tweede bestelling van het appelgebak duurt één uur. Maar ook dit is meer dan de moeite waard. Later komt Sebastian langs en schuift ook nog even aan. Bij de betaling gaat het natuurlijk weer mis, want de bediening begrijpt niet dat we apart willen betalen. We besluiten om de rekening gewoon te betalen en dan zelf te delen. Het was een prachtige dag.

Onze Camper Ervaringen