Op naar Kep.

Vrijdag 7 december

06.00 uur staan we op, ontbijten op het dakterras, pakken onze tassen in, betalen het hotel en ontbijt $58. Lopen naar buiten en wachten op de bus. Van de eigenaar krijgen we als afscheidscadeau twee leuke sjaals. Erg leuk gebaar. Iedereen die het krijgt is ook zeer verbaasd. Een klein busje komt voorrijden die ons uiteindelijk naar de grote bus zal brengen. We hebben met Gert (jongen uit Duitsland) afgesproken om samen een taxi te delen vanaf Phnom Penh naar Kampot. In het busje zit ook Tom (een jongen uit Londen) die ook naar het zuiden wil. In het busje besluiten we al pratend dat we niet naar Kampot maar naar Kep gaan. Dat was eigenlijk ook onze eerste keuze. Dat komt dus goed uit. Als we eenmaal Battambang verlaten hebben wordt het landschap erg mooi. Overal rijstvelden waar mensen aan het werk zijn. In de bus draait een Cambodjaanse film, waarin vreemde dingen gebeuren. De Cambodjanen in de bus die de film aan het volgen zijn liggen over de banken van het lachen. Om half twee komen we aan in Phnom Penh. En regelen voor één dollar een tuk-tuk die ons vieren naar het taxistation wil brengen. Helaas zijn er geen taxi’s. We lopen verder en worden aangesproken door een man die wel een taxi kan regelen voor ons en wel voor $35. We dingen af tot $30. Terwijl hij de taxi regelt nemen wij wat te drinken op een terras aan de centrale markt. De taxi komt om twee uur voorrijden en we stappen in en rijden weg richting Kep.
Het duurt best lang voordat we de drukke stad weer uit zijn. Buiten de stad neemt de natuur het weer over en wordt het weer erg mooi allemaal. De taxichauffeur is een pittige rijder laten we maar zeggen. Na twee en een half uur rijden stopt hij om te tanken. Er is een wegomlegging en we moeten een flink stuk omrijden over een enorme hobbelige zandweg. Het is wel een hele mooie route. Om kwart over vijf komen we aan in Kep. Het begint te schemeren en de chauffeur zorgt dat we afgezet worden bij een “Guesthouse”. “Veranda” is erg mooi, maar heeft nog maar 1 kamer beschikbaar. Tom neemt deze kamer. Wij gaan verder naar “Tout le Monde” tja het einde van de wereld. Het ligt erg mooi, maar de huisjes zijn wel wat verwaarloosd. Door de kieren kan s’nachts natuurlijk van alles binnenkomen en daar zitten we niet op te wachten.
We gaan door na “Vanna Bungalows” (dit adres hadden we thuis van internet geplukt) Ze hebben nog drie bungalows vrij. Ze zien er goed uit en we besluiten ze te nemen voor $20. Ook Gert onze Duitse vriend neemt een bungalow. Na een koude douche nemen we wat te eten in het restaurant van “Vanna”. Het ziet er gezellig uit en we hebben gehoord dat het eten er erg goed moet zijn. Ook Gert heeft honger gekregen en zit al aan de garnalen. Helaas voor Berry zijn de garnalen op, dan maar aan de beef met verse peper. Ik heb een hele vis met zoet zure saus en groenten. Het eten is perfect. We blijven na het eten heerlijk zitten. Tom komt ook nog even langs. We kletsen en drinken de avond door. Gezellig. We lopen tegen 23.15 uur terug naar de bungalows.

Zaterdag 8 december

Eerste dag in Kep.

Om 07.00 uur worden we wakker. Berry heeft slecht geslapen de airco stond veel te koud. Na een lekkere douche gaan we ontbijten in het restaurant. We lopen de kamer uit en zien nu de zee liggen. Gisteren zijn we in het donker aangekomen en nu zien eigenlijk pas hoe mooi het hier is. Het openlucht restaurant heeft een geweldige view. We bestellen een heerlijk ontbijt en genieten. Het ontbijt is goed en goedkoop. We besluiten om vandaag in de buurt te blijven en te gaan wandelen. De bungalows van “Vanna” zijn tegen een helling gebouwd. We lopen naar beneden naar het strand. Het is ongeveer vijf minuten lopen. Langs de waterkant staan allemaal bamboe hutjes waar op dit vroege tijdstip al een hele drukte heerst. Het is namelijk de plaatselijke “crabmarket”. De mensen zijn druk bezig met het verhandelen en bakken van de crabs. Het ziet allemaal goed uit. Achter de eettentjes (in de branding) wordt de crab in bamboekorven verhandeld. Kep staat hierom bekend. Ze liggen in het water en worden eruit gehaald als er zich kopers aandienen. De verkoop dames lopen dan met kleding en al het water in en halen de korven uit het water. We lopen verder langs het water waar vissersboten hun netten aan het binnenhalen zijn.
Als we bij een strandje komen gaan we lekker zitten. Daarna lopen we weer terug want het is best warm en de zon doet goed zijn best. We komen weer langs de seafood-tentjes en willen wat gaan drinken, maar als we de menukaart zien besluiten we om ook maar om gelijk iets te eten. Ik ga voor de noodlessoep en Berry neemt gebakken rijst met hele grote verse garnalen. Het eten is heerlijk en samen met de drank nog geen $6. Behalve het eten is ook het uitzicht op de zee vanuit het eettentje geweldig. In het restaurant waar we zitten te eten komen ook veel rijke Cambodjanen ze doen erg neerbuigend tegen de bediening. Ook lopen ze zo de keuken in en kijken in de pannen. Ze bestellen grote bergen met crab en zitten dan zeer onsmakelijk te eten. Ze rijden in grote auto’s en zijn welgesteld. In de reisgids staat dat elk weekend de rijke Cambodjanen naar Kep komen om te relaxen (lees eten). In het eettentje maken we kennis met een jongen die een tuk-tuk heeft. Hij wil ons morgen voor $5 pp ophalen bij ons hotel en naar de boot brengen, die naar een tropisch eiland met mooie witte zandstranden gaat (Rabbit island). We spreken voor morgen af om 09.00 uur.

Als we terug willen lopen naar ons hotel zien we dat het centrum van Kep op vijf kilometer ligt. Als we besluiten om daar eerst nog naar toe te lopen, komt als een duvel uit een doosje de tuk-tuk jongen aanrijden. Hij vraagt of hij ons naar het centrum moet brengen voor vier dollar. We vinden het wel wat aan de prijs, maar er is geen concurrentie. We besluiten om toch te doen. Hij geeft ons een rondleiding door Kep. Er staan veel oude kapot geschoten koloniale woningen waarvan onze gids precies weet wie gewoond heeft. Dan stopt hij bij de markt. Kep mag eigenlijk geen dorp heten. Het is een lang uitgerekt gebied met een kleine markt, het deel van het strandje en het deel van de visverkoop/eetstalletjes. Bij de markt staat het oude casino. Het is een groot oud gebouw met binnenin veel gokkende vrouwen. De markt zelf stelt niet veel voor. We lopen het casino in en kijken bij de vrouwen die aan het gokken zijn. We mogen geen foto’s maken. Achter het casino ligt het dorp met hele oude huisjes. Er spelen hier erg veel kleine kinderen. Ik heb ballonnen bij me en als ik begin met uitdelen komen er vanuit alle richtingen kinderen aanrennen. Het zijn er wel twintig. Ze zijn erg beleefd en blij met onze ballonnen. Als we later terug komen zien we dat een gehandicapte jongen van de opgeblazen ballonnen een tempel heeft gemaakt.
De andere kinderen hebben de ballonnen bij hem opgehangen en met wat wierookstokjes is het net een tempel. We maken foto’s van de kinderen en ze vinden het geweldig en worden steeds wilder. Ook de ouders vinden het leuk en komen er bij staan. Het ziet er allemaal erg arm uit, als we verder lopen komen we bij een schuur met een pooltafel waar de jeugd om geld poolt en ook om geld backgammon speelt. Dit valt dan weer niet te rijmen. Mensen zijn hier allemaal gek op gokken. We rijden terug naar “Vanna” en vragen of we een andere kamer kunnen krijgen zonder airco. Dit kan niet omdat er geen kamer meer vrij is. In overleg wordt de afstandbediening van de airco ingeleverd en een fan op onze kamer gezet. Een kamer fan is nog goedkoper ook, het scheelt vijf dollar. Omdat we de sleutel meegenomen hadden is onze kamer niet schoongemaakt, maar dit wordt snel geregeld. Er komen twee dames die binnen vijf minuten onze kamer schoonmaken. Knap hè. We gaan heerlijk op onze veranda zitten. Liggend in de hangmat kijken we naar de zonsondergang. Wat een geweldig Guesthouse is dit, en wilden wat anders gaan zoeken! De zonsondergang is prachtig. We gaan eten bij de seafood restaurantjes aan de waterkant. Het eten is goed alleen worden bijna dood gestoken door honderden muggen. De bediening doet er alles aan om ze te verjagen maar helaas. Na het eten lopen we terug naar onze bungalow en duiken we het bed in. Fan aan, en het muskietennet om de matrassen heen licht uit en slapen. Trusten.

Zondag 9 december

Een dagje naar Rabbit Island.

07.00 uur we worden wakker en gaan heerlijk op ons terras zitten. We zetten zelf een kopje thee. Wat wil een mens nog meer? Gert gaat vandaag naar Bokor Hill verkennen en wij wachten af hoe hij het vindt. Het staat niet hoog op ons lijstje om te bezoeken. We worden na het ontbijt netjes opgehaald en de jongens brengen ons naar de aanlegsteiger van de boot. Er zijn nog veel meer mensen die naar het Rabbit-Island gaan en sommige blijven daar zelfs overnachten. Er wordt druk onderhandeld met de eigenaren van de boten over de prijs, zodat iedere bootsman evenveel verdient. Dat is een goede zaak. We worden verdeeld over twee boten en varen, deinend over de golven, in ongeveer een half uur naar het eiland. We leggen aan bij een bounty strandje met geen wit, maar gewoon geel zand. Dit doet niets af aan de schoonheid ervan. Op het strand onder de palmbomen staan wat rieten hutjes waar je kunt eten. Er zijn ook hutjes te huur voor ongeveer $4 per nacht. Het ziet er geweldig uit. Het enige nadeel is dat er na 22.00 uur geen stroom meer is en dat je jezelf moet wassen met een mandiebak, maar idyllisch is het wel.
De rust die hier heerst is geweldig. Je hoort alleen het ruisen van de zee. Langs het strand staan bamboe plateaus met een rieten mat waar je heerlijk op kunt liggen. De meeste staan onder de bomen omdat het anders veel te warm is. We komen aan de praat met een stel Duitse jongelui die hier al een hele week verblijven en het erg naar hun zin hebben. Van hen horen we dat je om het eiland heen rond kunt lopen. We beginnen te lopen en komen langs allemaal vissershuisjes die vlak aan het water staan. Ook lopen we langs mooie verlaten strandjes waar we heerlijk skinny dippen, tot we gestoord worden door een bootje van een strandje verder op. We genieten nog even van de rust en lopen dan terug naar het grote strand en nemen een bamboe bedje in de schaduw. Heerlijk. In een hutje waar eten wordt klaar gemaakt liggen twee biggen die even een duikje nemen in zee, voordat ze onder de tafel in het restaurant plaatsnemen. Het is half één en we besluiten om iets te gaan eten op het terras (twee tafels met wat stoelen in het zand). We nemen rijst met grote verse garnalen en gebakken noodles met inktvis en garnalen. Het is heerlijk en erg veel. Het restje voeren we aan de hond en de kippen die er smakelijk van eten. Na deze heerlijke maaltijd duiken we weer op ons bedje. Tegen 16.00 uur lopen we naar de boot die ons terugbrengt naar het vaste land. Na enige ophef vertrekt de boot met vijf toeristen en een hele grote Cambodjaanse familie terug naar Kep.

Zoals afgesproken staan onze tuk-tuk al klaar en zet ons af bij “Vanna”, waar we nog kunnen genieten van de zonsondergang op ons terras. Na een verfrissende koude douche willen we nog een keer eten bij de eettentjes aan het strand. Dit was goed bevallen. We nemen plaats aan een tafeltje en bestellen het eten. Het wemelt nu van de muggen. In het begin hebben we er niet veel last van, maar het wordt steeds erger. Ze gaan echt overal zitten en we slaan ons letterlijk door het eten. We worden er echt gestoord van en ook de andere gasten zijn de hele tijd aan het slaan en genieten ook niet echt van het heerlijke eten. We rekenen snel af en lopen via een hele donkere weg terug naar onze eigen restaurant waar het dan toch wel heel er lekker toeven is. We besluiten dat we niet meer in het donker aan het water gaan eten. Gert zit ook in het restaurant en verteld ons over zijn belevenissen van de reis naar Bokor Hill. Het was verschrikkelijk. De reis begon met een rit van een uur achter op een brommer en daarna drie uur in de achterbak van een truck die met 15 km per uur de berg opging over een zandpad met erg diepe kuilen. Het was een ramp, maar het uitzicht vanaf de berg was erg de moeite waard. Je hebt uitzicht over de gehele kust. Het gebouw (een oud casino) wat boven op de berg staat had geen indruk gemaakt. Daarna natuurlijk ook weer de hele rit terug en rood van zon is hij na acht uur hobbelen en één uur uitzicht weer terug. We nemen een paar lekkere borrels en kletsen de avond door.

Maandag 10 december

Met de brommer op pad.

06.30 uur. We beginnen de dag weer met een kopje thee op ons terras. Na het douchen, regelen we een brommer voor vandaag $5. Ook moeten we de bustickets naar Phnom Penh voor morgen regelen $4 pp en weer een kamer in The Bright Lotus. Dit alles is in een kwartiertje gedaan. We zwaaien Gert uit die voor een paar nachten naar Rabbit Island gaat. Na het ontbijt pakken we “onze brommer”. Blijkt later van een personeelslid te zijn die wat bijverdiend. En gaan op zoek na een peperplantage. In Kep zijn vele peperplantages. In veel recepten wordt veel verse peper verwerkt. We hebben een route mee gekregen uit “Vanna”. Het rijden op de brommer is even wennen want de versnellingen werken net andersom. De zon schijnt fel en we hebben geen bescherming meegenomen voor in de nek (tegen verbranden). Gelukkig hebben we factor 15 op en hopen dat de schade beperkt blijft. De weg op het platteland is geweldig en het voordeel is dat we kunnen stoppen waar we maar willen. Onderweg tanken we 1 liter benzine. De benzine staat in lege cola en whiskyflessen langs de weg. Levensgevaarlijk, maar wel handig want je kunt overal tanken. De jongen van het hotel heeft in het Cambodjaanse opgeschreven waar we naar toe moeten, maar omdat de mensen die we onderweg tegen komen niet kunnen lezen schieten we niet echt op. We komen ook een paar jongens tegen die Engels spreken, maar ook die weten niet waar de peperplantages zijn. We besluiten om zoeken op te geven en keren om. De weg door de bergen is erg mooi.
We genieten van het uitzicht en rijden richting Kampot. Onze achterband is erg zacht en we stoppen bij een “benzinepomp” waar we denken dat ze daar wel een pomp hebben. Inderdaad er komt een fietspomp te voorschijn met een drukmeter. De man pompt onze band op en we moeten 200 riel ( $0.05) betalen. De grote weg naar Kampot is goed berijdbaar en de omgeving is geweldig. We rijden Kampot binnen en het lijkt wel een afgebrand dorp. We rijden de oude brug over en stoppen bij een Guesthouse om iets te eten. Pizza en koffie bestellen we voor zes dollar dit is in verhouding erg duur. Oké, het terras is erg mooi en ook het toilet is bijzonder met grote planten, zeep en een eigen handdoekje. Bij de mannen ligt er verse ananas in de pisbak. De pizza is heerlijk en we genieten van de schaduw op het terras. We rijden terug naar Kep en tanken onderweg nog maar een keer. We rijden door het centrum van Kep (ha ha) tot we op een vrij slechte zandweg terecht komen. Er zitten echt flinke gaten in en met de brommer over een dergelijk weg is niet echt leuk voor Berry, omdat hij alleen maar op de weg moet letten. We rijden een rijstveld in en komen bij wat hutjes uit.
We stoppen om foto’s te maken en zien dat er uit het dorp een hele groep kinderen komt aan rennen. Ze zwaaien al van verre. Ze zijn wel verlegen. We hebben pennen en ballonnen bij ons die we uitdelen. De kinderen zijn allemaal erg beleefd en blijven ons bedanken. Ook de mensen uit het dorpje zijn vriendelijk en zwaaien ons na. Als we terug naar de brommer lopen komen de kinderen achter ons aan. We rijden weer terug en bij “het plein” in Kep slaan we af naar een natuurpark en rijden de berg omhoog. We komen langs een oud gebouw wat niet meer bewoond is. We gaan naar binnen en het huis heeft een balkon met een waarzinnig uitzicht over de zee. We zien ons zelf hier al wonen. De apen slingeren door de bomen voor ons. We rijden weer verder totdat we bijna de top bereiken en een geweldig uitzicht hebben over de kust van Cambodja. Deze weg wordt echt weinig gebruikt want zelfs met een brommer is geen doorkomen aan. We rijden naar “Vanna” en nemen een cup of soup (erwtensoep) op ons terras. Het is ten slotte december. We genieten wederom van de zonsondergang ( de minste van allemaal) en gaan daarna heerlijk muggen vrij eten in ons eigen restaurant. Ik neem gewokte groenten met frieten en Berry natuurlijk vis amok. Het eten is hier echt geweldig. Vooral de verse vis. We drinken nog een borrel en gaan onze tassen pakken voor morgen.