Vietnam ons reisverslag

Zondag 19 mei 2002 .... Vertrek

Om 03.45 worden we opgehaald door Sidney, we moeten om 04.15 in Breda zijn. We gaan eerst met de bus naar Parijs. Vietnam Airlines vliegt vanaf Parijs. Om 12.30 vertrekt het vliegtuig vanaf het vliegveld Charles de Gaulle. We maken een tussenstop in Dubai, waar we drie kwartier de tijd hebben om even door de vertrekhal te lopen. Alles is heel schoon, mooi en vooral luxe. De reis gaat verder naar Ho Chi Minh City.

Maandag 20 mei .... Saigon

We landen om 8.50 uur (plaatselijk tijd) Het verschil met Dubai is duidelijk te zien, maar dat hebben ook niet anders verwacht. Er wordt veel en streng gecontroleerd. Als we buiten komen staan onze reisleider Bart en gids Tam ons al op te wachten. We stappen in de bus met 26 man en gaan richting hotel. De suites die we krijgen zijn ruim en luxe, we zitten midden in de stad. We zijn wel wat moe, maar we gaan toch maar meteen een wandeling maken in de buurt, dus even snel douchen en dan gaan we. Het is heet en druk, maar de mensen zijn vriendelijk en de stad is best schoon. Na een uurtje gaan we terug naar het hotel omdat we om drie uur een meeting hebben met Bart (onze reisleiding, een Belg) We maken met de hele groep een wandeling om te zien waar de belangrijke punten in de stad zich bevinden, en hoe we om moeten gaan met het enorme drukke verkeer. Het is gewoon rustig oversteken, niet stoppen en niet rennen, zodat het verkeer genoeg tijd heeft om je te ontwijken. Het is even wennen maar uiteindelijk werkt het. We kletsen na de wandeling nog wat met Bart over zijn ervaringen in de reiswereld (back-packers) Vanavond hebben we een ontvangstdiner, het eten is heerlijk en we hebben de kans om kennis te maken met de groep.

Dinsdag 21 mei .... Saigon

Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt voelen we ons weer prima. Deze morgen gaan we naar Cholon (chinatown), onderweg komen we een begrafenisstoet tegen, het is een kleurrijke stoet met muziek en een open wagen waar de kist in staat, er lopen mensen voor en achter, deze mensen zien er niet verdrietig uit. De markt in Cholon is erg mooi en kleurrijk, echt orientaals. Je kunt er van alles kopen van pannen, kruiden, vlees (niet in de koeling), levende vis etc. etc. We bezoeken ook een tempel. Het oorlogmuseum is erg indrukwekkend, Erg hangen foto's van de oorlog soms hele mooie soms hele gruwelijke. Ook zijn er de sporen nog te zien van de Napalm bombardementen. Foto's van mismaakte kinderen, die overigens nu nog steeds geboren worden, je hebt geen idee wat de napalm allemaal voor gevolgen heeft gehad. Er staan ook wat vervoersmiddelen die gebruikt werden tijdens de oorlog. (helikopter, starfighter en tanks) In de middag hebben we tijd voor onszelf en gaan op zoek naar de oude Amerikaanse ambassade, we hebben een oude reisgids. De ambassade blijkt al afgebroken te zijn. De ambassade was goed te zien in de film --Message from Nam--. We eten een hapje bij KFC (erg hoor) We lopen een stuk langs de rivier en maken kennis met de zeer autoritaire politie, we willen op een druk kruispunt (brug) een stukje filmen. Als ze dat zien komen ze naar ons toe om een hand voor de camera te steken. Als we de camera opbergen zie je dat ze er schik van hebben, ze staan alle drie te lachen en gaan daarna andere mensen lastig vallen. Ze lopen met een groot geweer op de rug en dwingen daardoor gezag af, niet door hun uitstraling. Later horen we dat de politie zo corrupt is als het maar zijn kan, misschien wilden ze wel gewoon geld van ons! Als we terug naar het hotel gaan rusten we even uit in het park dat recht tegenover ons hotel ligt, het is een tijd waarop de Vietnamese bevolking een soort sportuur heeft. Ook s'morgens hebben ze een sportuur, dit begint om 5.00 uur. Het is mooi om te zien dat iedereen met zijn lichaam en geest bezig is, ze lopen rondjes, rekken en strekken. In de avond gaan we met een taxi maar de stad (in de buurt van het Rexhotel) om een hapje te eten, we komen uit in het Lemon Grass restaurant. We hebben dit restaurant zien staan als aanbeveling in een reisboekje, we kunnen het zelf niet vinden maar een vriendelijke taxichauffeur weet precies waar het is dus we hebben mazzel. Nou en mazzel hebben we, het eten is verrukkelijk, wel wat veel besteld maar het is echt heerlijk. Vooraf hebben we verse loempia's en een huisgemaakte vissoep, hier hebben we haast genoeg aan. Het hoofdgerecht is helemaal top. Zelden hebben we in het buitenland zo lekker gegeten. Voldaan lopen we terug naar het hotel in de hoop dat het eten nog wat zakt.

Woensdag 22 mei .... Chan Tho

De planning vandaag is halfacht vertrekken, dit komt omdat er een groep Japanners vertrekt en de mensen achter de receptie de druk niet aankunnen. Nu moet ik ook echt zeggen, Japanners zaaien een hoop onrust. Dus om 8.00 uur vertrekken we richting de Mekong delta. Je ziet het landschap veranderen van stads naar het platte land. Onderweg zien we natuurlijk vele rijstvelden. Met een boot gaan we stroomafwaarts over de mekongrivier of de schipper echt de weg goed weet betwijfelen we. We komen onderweg bijna vast te zitten dit komt omdat het water erg laag staat en de schroef door de wortels van de waterplanten moet slaan. Onderweg doen we een rijstkoekjesfabriek aan. Je ziet hoe ze de rijst poffen en zoet maken. De koekjes zijn heerlijk en de thee die we er bij krijgen is heerlijk. Als we verder gaan met de boot begint het enorm te regenen, de luiken gaan dicht en de zeilen aan de zijkant gaan naar beneden, het uitzicht is nu weg maar het is wel leuk om te horen hoe de regen tekeer gaat. Het duurt niet lang of het is weer droog en komt de zon weer door. We leggen aan om te lunchen. Een demonstratie voor het eten van heel grote gamba's is het begin van de lunch, gevolgd door een halve maanvis met noodles. Ook staat er een schaal met sla en kruiden op tafel, waar we zelf een soort loempia van moeten maken die vervolgens in een heerlijke saus gedompeld moet worden. Het gaat verder met kip, rundvlees, rijst en dan het toetje, mango en longan een soort kleine lychee. Als we na het eten met de bus naar de veerboot rijden wordt er gezegd dat we de bus uitmoeten. De Vietnamese regering neemt niet de verantwoording voor een bus vol toeristen op een veerboot. Als er iets gebeurd zien ze op tegen het papierwerk wat daar op volgt. De overlevingkansen voor ons zijn groter als we gewoon op het dek staan. Dus uit de bus en rennen naar de veerboot om vervolgens na een kwartier weer van de boot af te rennen en in de bus te stappen. We overnachten twee nachten in Chan Tho. Vanavond gaan we met een groot gedeelte van onze groep eten bij Nam Bo. Dit is een tentje waar onze reisleider vaak komt. Het eten is erg goed en de sfeer is relaxed. Er loopt een jongen in de bediening die een beetje Nederlands spreekt en het leuk vindt om nieuwe woorden te leren. Het is een gezellige avond. Als we terug lopen gaan we nog even door het park. Het is leuk om te zien hoe de jonge stelletjes elkaars handje vasthouden en een beetje zitten giebelen. Het was weer een mooie dag. Op tijd naar bed.

Donderdag 23 mei .... Chan Tho

De wekker gaat vroeg vanochtend. Om zes uur moeten we weer bij de boot zijn. Het is al een hele drukte op straat. Overal zie je sportende mensen. De jongeren beoefenen een soort voetbalspelletje met een shuttle, ze zijn allemaal erg lenig. De ouderen doen aan gym, of maken een wandeling door het park. Vandaag gaan we met de boot naar de drijvende markt. Als we daar aankomen is het een drukte van belang. Wat de mensen op de boten verhandelen kun zien aan een paal op de boot waar de handel in hangt. Bijvoorbeeld een ananas of een meloen en zo zie je wie wat verkoopt. Het is meer ruilhandel. Het is geweldig om te zien hoe al die vriendelijke mensen en kinderen op de boten naar je zwaaien. Wie komt hier nu voor wie? Je voelt je hier echt welkom. We varen ertussendoor en krijgen een goed beeld van het geheel. Het is allemaal erg kleurrijk. Dit is pas een drijvende markt! In Thailand hebben we ooit zoiets gezien maar dat was alleen opgezet voor toeristen. We varen verder en onderweg is het allemaal erg mooi, groen en veel palmbomen. De natuur is prachtig echt zoals je Vietnam voorstelt. We komen nog langs een kleinere markt op het water. Het blijft boeien en het is allemaal erg fotogeniek. Uiteindelijk gaan we aan wal en lopen door een dorpje waar markt is. (Overal en altijd is er volgens mij markt) Het is pas kwart over negen als we in een tentje wat te drinken nemen. Het is al erg warm. We worden verwend door een dame die lekkere koeken heeft gebakken. We hebben het gevoel of we er al een hele dag op hebben zitten, maar gelukkig hebben we nog de hele dag. Na een verfrissend zoet drankje hebben we weer genoeg energie om terug te lopen naar de boot waar we opnieuw het mooie Vietnam vanaf het water kunnen bewonderen. Voordat we naar het hotel terug gaan lunchen we eerst bij Nam Bo, het eettentje waar we gisterenavond ook heerlijk gegeten hebben. Taai (jongen die daar werkt en ook een klein beetje Nederlands spreekt) vraagt of we meegaan naar zijn dorp. Er is een religieus familiefeest en hij zou het erg leuk vinden als we zijn gasten wilden zijn. Met zeven man inclusief onze Bart gaan we met een taxi naar het dorp. Bij aankomst is het een drukte van belang. Het hel dorp staat op de kop. Het feest krijgt echter een wending als de mensen ons zien. In een klein ogenblik zijn we omsingeld door de dorpelingen. Plots zijn wij het middelpunt. We proberen zo min mogelijk op te vallen, maar dit gaat moeilijk als je kop groter bent dan de gemiddelde Vietnamees. We gaan de tempel binnen. Snel zijn we weer ingesloten de ditmaal kinderen. Ze zitten aan ons en verbazen zich over onze dikke kuiten, grote voeten en dikke buiken. (Boedha) Het is geweldig om dit mee te maken ze kijken je aan en ik zou graag weten wat er in hun kopje omgaat. Ze willen allemaal op de foto en de video is natuurlijk nog mooier. Taai zegt op een gegeven moment dat hij ons het huis van zijn Engelse lerares wil laten zien en we kijken elkaar aan, meelopen dan maar. Zo eenvoudig is dat niet want er zijn verschillende kinderen die ons achterna lopen. Gelukkig lopen ze niet helemaal mee, want het was nog best ver. Wij in Nederland zijn altijd erg bezorgd als de kinderen niet in het zicht zijn. Het huis is werkelijk een schitterend oud pand. We staan het huis te bewonderen als Taai zegt dat zijn lerares zo de deuren komt openmaken en weer kijken we elkaar ongeloofwaardig aan. Ook dit gebeurt en we mogen een kijkje nemen in het pand van een paar generatie oud, waar nooit iets uit het huis is gehaald en alleen maar spullen bij zijn gekomen. Het is een familie museum met prachtige vloeren, plafonds en veel houtsnijwerk. De lerares zelf woont in het achterhuis. Het is een prachtig pand. We bedankten de lerares voor de gastvrijheid en gaan terug naar het hotel waar de rest van de groep al zit te wachten. We gaan nog twee boedistische tempels bezoeken. De eerste is een Cambodjaanse tempel met een mooie buitenkant en een sobere inrichting. De tweede is een Vietnamese tempel met een mindere buitenkant en een vreselijk kitsch inrichting. Hier maken we kennis met de lachende Boedha. En inderdaad als je hem ziet wordt je vanzelf vrolijk, hij kijkt zo lief en vrolijk uit de ogen dat het aanstekelijk werkt. Na dit is alles is een douche een heerlijke voorbereiding op het avondeten. Natuurlijk gaan we weer bij Taai eten. Het eten is weer voortreffelijk en we bedanken hem voor het feit dat hij ons meegenomen heeft vandaag. Hij vraagt of we hem willen schrijven in het Engels en in het Nederlands zodat hij nog wat kan leren en we wisselen emailadressen uit.

------------------------------------------------------

We zijn benieuwd naar de reacties, teken ons gastenboek.