Angkor Wat.
Maandag 3 december
Om 05.00 uur word ik wakker. Berry is vandaag jarig. Tijd voor Aktie. Ik heb een opblaas “50” gekocht die ik snel wil opblazen en op het toilet wil hangen. Zodat Berry hem zal zien als hij vannacht ook naar het toilet gaat. Als ik klaar ben duik ik snel het bed weer in. Tegen 07.00 uur wordt Berry wakker en loopt naar het toilet. In de tussen tijd hang ik snel een Abrahamslinger” op in onze klamboe. Op het toilet hoor ik Berry heel hard lachen. Deel één is dus gelukt. Als hij terug komt tracht ik te zingen, hij is verbaasd dat er nu ineens slingers hangen in klamboe. We gaan lekker op ons terras zitten bij het zwembad en maken foto’s. We genieten van de zon die tussen de palmen door over het zwembad schijnt. Geweldig. Daarna een lekkere douche. We hebben wat problemen met de kluis. Deze gaat niet meer open en moet ontlocked worden. Na een lekker ontbijt op het terras bij het restaurant fietsen we weer naar de tempels. We fietsen nu via de andere zijde Angkor binnen. We komen als eerste bij Banteay Kdei. Deze platte tempel werd pas in 1920 blootgelegd. Bij de ingang pronken vier gezichten van Bodhisattva (later Boeddha). We genieten van de rust in deze tempel. Daarna fietsen we door naar de tempel waar we een hoge verwachting van hebben de Ta Phrom. In deze tempel is de film Tomb Raider opgenomen en de tempel is nog steeds overwoekerd door de wortels van bomen. We fietsen naar de ingang en het is erg druk. Er komen allemaal kinderen op ons af die allemaal wat willen verkopen. Er staan allemaal kraampjes rondom een soort plein waar je van alles kunt kopen en eten. We nemen wat te drinken en er worden stoelen voor ons geregeld. We bekijken rustig wat zich allemaal afspeelt voor ons terras. Er heerst een hele bedrijvigheid voor de ingang. Na een lekkere koude cola lopen via een lange laan naar de tempel toe. Voor de tempel zitten mensen muziek te spelen, ze zijn allemaal slachtoffer geworden van de vele landmijnen die hier nog in de grond liggen sinds de oorlog. Ze spelen mooie muziek op zelf gemaakte instrumenten en het klinkt goed. Er liggen zelfs cd’s. We lopen verder en zien de grote kapokbomen al boven de tempel uitsteken. Ze staan ook midden in de tempels. Waanzinnig. Ze zijn het complex aan het restaureren want anders zou het nog verder instorten en dat zou enorm zonde zijn. De wortels van de bomen wringen zich tussen de stenen uit. Hier heeft de natuur duidelijk gewonnen. De met mos begroeide beelden, en de steenkleurige wortels het is allemaal prachtig. De tempel ademt magie en romantiek uit. Je kunt je hier ook aardige voorstelling een maken hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. Dikke wortels liggen als reusachtige slangen tussen de stenen. Takken steken uit ramen en deuren. De meest bekende foto is dan ook de foto van een enorme boom die de tempel in zijn wurggreep houdt. Waanzinnig. Berry wil dan ook bij die boom op de foto met zijn “Abraham ballon”. We genieten en maken mooie foto’s. Het is niet te beschrijven hoe mooi dit allemaal is. Tegen 15.00 uur lopen we terug. We nemen bij de ingang een heerlijke verse ananas en een iets minder lekkere mango en pakken onze fietsen. Een moderne attractie in Angkor is een enorme luchtballon aan een kabel waaruit je mooi zicht hebt over Angkor Wat. Jammer is dat het alleen tot Angkor Wat beperkt blijft en we besluiten dan ook om niet omhoog te gaan. Ook hebben we niet genoeg geld bij ons. Het kost vijftien dollar per persoon. We fietsen terug naar Angkor Wat en als de zon dreigt onder te gaan wordt het weer erg druk. Het zonnelicht wordt ook steeds mooier. We fietsen rustig terug naar ons hotel. Met een drankje nemen plaats op ons terras bij het zwembad. Het wordt donker en daar komen de muggen weer. Na een douche kijken we wat we morgen kunnen gaan doen en besluiten om op de fiets richting “Tonle Sap” te gaan. Berry is vandaag jarig en wil graag eten in ons hotel. Als het donker is ziet ons hotel er sprookjesachtig uit. De tuinen zijn mooi aangelegd en prachtig verlicht met kaarsen. Wat wil je nog meer. We zoeken een plekje uit in het restaurant. We gaan voor het grote menu. Het eten is heerlijk. De bediening doet er alles aan om het ons naar de zin te maken. Je wordt maar één keer 50 jaar. Het menu wat Berry heeft uitgezocht is “vis in palmsuiker”, “kip amok”, “groenten met cashewnoten”, en een “rundvlees curry”. Vooraf enkele verse loempia’s en als toetjes diverse zoetigheden uit de Cambodjaanse keuken. Verder natuurlijk een fles wijn en een koffie met likeur na. Ik heb kip met ananas. Dit alles voor veertig dollar. Dat is niet echt duur in vergelijking met Nederland, maar voor Cambodjaanse begrippen natuurlijk wel. Voldaan van alles lopen we terug naar onze kamer, onderweg komen we op het idee om nog een dag langer te blijven in dit mooie hotel maar helaas alles is volgeboekt. Berry heeft nu enkele sms’jes gehad voor zijn verjaardag. Die komen natuurlijk later door het tijdsverschil. Zo wil ik elk jaar mijn verjaardag wel vieren, het was onvergetelijk.
Dinsdag 4 december
Een dagje fietsen op het platte land.
07.45 uur sta ik op om op het terras mijn dagboek bij te gaan werken. Het is prachtig weer en zeker met de gedachten dat het in Nederland stormt. Berry komt er later bij zitten en heeft een kopje thee gezet. Ontspannen genieten we op ons terras. Na het ontbijt met nog een beetje zadelpijn van gisteren stappen we op de fiets richting “Tonle Sap”. Het is druk op straat, maar zodra we een bruggetje overgaan en op een zandweg terecht komen zijn er geen toeristen meer. Hier begint het echte leven van de Cambodjanen die werken op het land en de kinderen die naar school gaan. De mensen zwaaien allemaal en zijn bijzonder vrolijk. We stoppen bij een schuur waar weefgetouwen in staan en kijken naar binnen. Daar liggen twee meiden van ongeveer een jaar zestien op de grond te slapen. Een oudere vrouw zit achter een naaimachine. Ze hoort niet dat we gedag zeggen en als ik dit een tweede maal doen, schrikken ze allemaal op en beginnen te lachen vouwen hun handen voor hun gezicht, buigen en staan op. We mogen binnen kijken en ze beginnen meteen met weven. De meisjes zijn erg schuw maar ontzettend beleefd. Ze vinden het geweldig om op de foto te gaan en gaan er eens goed voor zitten. Nadat we zeepjes hebben gegeven bedanken ze ons en buigen vele malen. Waarschijnlijk komen hier niet heel veel toeristen. Het zandweggetje tussen de “huizen” en “winkeltjes” is hobbelig met enorme kuilen. Ik kan me voorstellen hoe modderig het hier is tijdens het regenseizoen. De kinderen die uit de scholen komen roepen ons van ver toe en vinden het leuk om te zwaaien en in het Engels “hello” te zeggen.
Het is erg warm en de zon is fel. We fietsen door en komen uiteindelijk midden tussen de rijstvelden terecht. Schitterend. Er hangt hier een serene rust. Geweldig. Mensen zijn aan het werk op het land of gaan samen met hun veestapel op weg naar het land. Het pad loopt dood en we gaan terug, op aanraden van een jongen die we toevallig tegenkomen. We fietsen langzaam terug. We hebben al eerder een bakker gezien waar je bruin brood kunt kopen en besluiten om daar maar eens langs te fietsen. We gaan lekker picknicken aan de rand van het zwembad. Voor ons terras hebben zich een paar Duitsers genesteld die bijna bij ons op schoot komen zitten. Ze hebben een ijsemmer met een fles witte wijn en liggen echt te bakken in de zon. Ze draaien met de zon mee en komen zo echt bijna bij ons op schoot zitten. Zijn ze wel lekker bruin als ze weer zu hause komen maar wellicht geen tempel gezien. Ze zijn erg verbaasd over onze picknick en kijken heel vreemd. Na deze heerlijk bruine boterham gaan we de boottocht boeken naar Battambang voor morgen. De boot vertrekt om half acht en kost $15 per persoon. Men zegt dat het ongeveer drie uur varen is naar Battambang. We hebben vooraf op internet gelezen dat het veel langer is. We genieten nog wat na op ons terras en gaan dan de stad in om wat boodschappen te doen voor morgen op de boot. We eten bij een Kmer familie. Daar zit ook “Jim” te eten. Jim komt uit Texas en is alleen op vakantie en gaat morgen ook naar Battambang. Het wordt een gezellige avond en als we terug komen in het hotel betalen we de rekening van $177, pakken onze tassen en gaan slapen. Bophar Angkor is een geweldig hotel!
 |