Van Phnom Penh naar Siem Reap.

Vrijdag 30 novemberWe staan om kwart voor zes op. Met onze rugzakken gepakt gaan naar de receptie. We kunnen ontbijten vanaf half zeven. De meiden zijn er ook al weer. Ze werken van vroeg in de ochtend tot laat in de avond. Na het ontbijt betalen we de rekening van $70 voor drie dagen hotel en eten. Aan de overkant van de straat is een wasgelegenheid waar mensen die op straat leven zich kunnen wassen. Het is er erg druk. Mensen moeten betalen om gebruikt te maken van de sanitaire voorziening, maar kunnen zich dan in ieder geval lekker wassen. We worden opgehaald met een klein busje die ons vervolgens naar het grote busstation brengt. Het is een bus met vaste plaatsen, airco (erg koud) en toilet. Voordat we vertrekken wordt er flink gespoten met luchtverfrisser, waarschijnlijk om het ochtendzweet te verdringen. We krijgen koekjes en water uitgedeeld en daarna vertrekt de bus. Het landschap gaat langzaam over van stad naar platteland. De meeste huizen staan op palen van 3 tot 4 meter hoog. Dit is erg slim zo heb je schaduw onder de woning en geen wateroverlast in het natte seizoen. De meeste huizen staan langs de grote weg met voor het huis een waterpoel waar de buffels heerlijk in kunnen liggen woelen. De mensen zijn aan het werk met hun buffels om het land te ploegen. We rijden anderhalf uur en het is best fris in de bus. De airco staat op levensgevaarlijk en alle toeristen hebben jacks aangetrokken terwijl de bevolking shirts zonder mouwen dragen. In de bus worden films gedraaid en karaoke nummers afgespeeld. We genieten van het landschap. We maken een sanitaire stop in Kampong Thom. Bij de stalletjes liggen geroosterde vogelspinnen. Een meisje uit de bus vindt ze heerlijk, ik moet er van griezelen, je ziet precies de vorm van de grote spin. We rijden weer verder en je ziet dat de huizen welke eerst van steen waren langzaam overgaan in hout en veel minder luxe zijn. Om 13.00 uur komen we al aan op het station van Siem Reap.

We worden opgewacht door tuk-tuk rijders die ons met alle plezier naar een hotel willen brengen, maar het liefst naar een hotel van hun keuze. Daar beuren ze een goede fooi voor. Het is een gekkenhuis. We kijken rustig de kat uit de boom. Ondertussen wachten we op de rugzakken die lekker stoffig onder uit de bus komen en nemen een tuk-tuk naar de Red Piano. We hebben gehoord dat dit hotel erg in trek is. Helaas hebben ze maar voor één nacht een kamer en laten we ons ompraten door de tuk-tuk rijder om naar een ander hotel te gaan. We komen uit bij Hotel Tanei. Mooi hotel voor $18, maar helaas ligt het een beetje buiten het levendige centrum. Berry heeft zijn zinnen gezet op Bophar Angkor omdat hij 50 jaar wordt en die bijzondere gebeurtenis wil vieren in een mooi hotel. We nemen Hotel Tanei voor één nacht. We lopen later Siem Reap in om te gaan kijken bij Hotel Bophar Angkor. Dat ziet er heel geweldig uit. Het is wel wat duurder $45, maar er zit ontbijt bij in en het is wel heel erg mooi. We hebben onze zinnen gezet op kamer 602, aan het zwembad. Helaas is deze de eerste nacht bezet en is er alleen een iets duurdere (lees grotere) kamer beschikbaar $54. We besluiten om ervoor te gaan en we mogen morgen de koffers brengen voordat we naar de tempels gaan. Prima geregeld. We hebben morgen om 09.00 uur afgesproken met de chauffeur. Hij gaat met ons de grote route rijden. We hebben niet geïnformeerd of In Hotel Tanei het ontbijt inbegrepen is. We kopen wat fruit en koekjes op de markt om als ontbijt morgenvroegop ons balkon lekker op te eten. We drinken wat bij Ivy’s, maar hier hangt totaal geen sfeer en zijn dus snel weer weg. De barkeeper is erg chagrijnig. Jammer. We lopen dan terug naar Hotel Tanei, mede omdat het donker wordt en de muggen honger krijgen.

Na een heerlijke douche lopen we er uit om wat te gaan eten. Het is ongeveer tien minuten lopen naar het centrum. Het is druk in de “stad” en het is erg toeristisch je hebt een gezellige straat waar allemaal restaurants aan zitten. Die straat is afgesloten voor het verkeer. Aan de andere kant van deze straat heb je een steeg wat nog veel gezelliger is met restaurantjes. De meeste uitbaters zijn echter buitenlanders. We nemen iets te eten bij een lokale tent. Dat is gewoon buiten aan een eenvoudige tafel waarachter een dame druk met een grote wok staat te zwaaien. Er zitten meer buitenlanders dus we durven het wel aan. Het eten is verrukkelijk. En dat voor nog geen dollar. Ze hebben vijf tafels en de dame achter de wok kan het goed bijhouden. Er komen hier ook veel lokale mensen eten deze mensen betalen volgens ons nog minder. (waarschijnlijk minder dan de helft) Voor hen is dat al een vermogen. We zitten vlakbij de gaspit en zien dat de wok elke keer wordt schoongemaakt met een heel vies doekje. Gelukkig wordt de pan daarna heel goed verhit, dus de bacteriën gaan wel dood. De ingrediënten liggen in de openlucht en zijn al voorgesneden. Ook de rijst en noodles zijn voorgekookt, dat werkt erg snel. Onder de tafel is iemand druk de afwas aan het doen. Er hangt een gezellige sfeer totdat er een travestiet aan ons tafeltje komt zitten. De mensen om ons heen voelen zich opgelaten en verlaten de tafel. De dame achter de wok kent “haar” en geeft haar wat te eten. “Ze“ speelt hier echt de hoer. Ze wordt opgehaald door een andere “dame”. Samen gaan ze de mannelijke toeristen versieren die met genoeg drank op het verschil niet zien. We blijven nog even zitten en observeren de beide dames. Dan wordt het rustig. De mensen gaan vroeg naar bed, mede omdat de vroege ochtend het mooiste is met de opkomende zon. Op de kamer drinker we nog een kop koffie en kijken we nog even tv.

Zaterdag 1 december

Eerste dag tempels.

We staan om zeven uur op en nemen toch maar beneden een ontbijt. We rekenen het hotel en het ontbijt af. ($22) Tegen kwart voor negen komt de broer van onze tuk-tuk rijder ons halen voor de grote route langs de tempels. Eerst even onze tassen afgeven bij Bophar Angkor en dan op naar de tempels. We willen de route in omgekeerde richting rijden dus eerst naar Prasat Banteay Samrae welke drie sterren heeft in ons boek. Het is een eind rijden. We rijden door een woongebied waar veel mensen langs de weg hun geld verdienen met een eigen handel. Ook zijn er mensen aan het werk bij hun woning en spelen kinderen op het erf. Het ziet er allemaal erg verzorgd en netjes uit. Prasat Banteay Samrae is de eerste tempel die we bezoeken en maakt meteen veel indruk. Het zou een miniatuur van Angkor Wat kunnen zijn. We zullen dat later zien. Het is heerlijk rustig, maar als we de tempel verlaten wordt er een bus met toeristen uitgeladen en is de mysterieuze rust verdwenen. We lopen terug naar onze tuk-tuk. We rijden verder naar Eastern Mebon. Dit is een Hindu tempel die vroeger midden in een grote vijver lag. Deze tempel heeft aan iedere kant een toren. We rijden weer verder naar Prasat Preah Neak Pean. We lopen over een lang pad naar de boeddhistische tempel. Ook hier hangt weer een serene rust. Het is een grote vijver omringd met trappen waar vroeger de monniken opzaten. In het midden ligt een tempel op een eilandje. Rondom liggen vier vierkante waterbekkens. We lopen er rustig omheen. Het is weer een bijzondere tempel. Het is nu kwart voor twee en het begint aardig warm te worden. Omdat we nu een zwembad bij het hotel hebben begint dit toch te lonken en besluiten we om nog één tempel te bekijken vandaag en dan een heerlijke duik te nemen in ons zwembad. Het wordt de Prasat Preah Khan. Het is een groot complex wat vroeger een hele stad geweest is (50 ha) omringd door slotgrachten. Ook hier hebben de bomen zich in de tempels verdrongen en is dat nog goed te zien. We lopen over een laan over de slotgracht. Helaas hebben hier ook veel plunderingen plaatsgevonden. We zien veel beelden zonder hoofd. Halverwege de tempel zit een oude oma die ons meeneemt via vele kleine gangetjes naar de “Queen”. “Queen” is een afbeelding van Shiva. Oma heet er een heilige plaats van gemaakt. Ze verzorgt het netjes. Het ziet er naar uit dat oma hier ook woont. De tempel is erg mysterieus en er hangt een vreemde /spannende sfeer. Het is de mooiste tot nu toe. We lopen ook om de tempel heen en maken veel mooie foto ’s. Vooral de grote kapokbomen met hun wortels lijken de tempels op hun plaats te houden. Vooral de sfeer en de mooie bas-reliëfs maken de tempel heel bijzonder.

We rijden in onze tuk-tuk terug naar ons hotel en zien onderweg dat het bij de andere tempels allemaal erg druk is. Vooral bij Angkor Wat staan vele bussen. Als je daar nu tussen loopt mis je de sfeer en daar gaat het toch eigenlijk om. We zijn blij met de beslissing om lekker te gaan zwemmen. We komen tegen vier uur aan in het dorp en willen snel iets eten bij het straattentje van gisteravond hebben gegeten. Helaas zijn ze nog niet aanwezig. Dan maar naar een Kmer restaurant in het gezellige steegje. Als we na het eten op het punt staan om vertrekken worden we aangesproken door een ander Nederlands stel dat vandaag is aangekomen in Siem Reap. Ze willen van alles weten over de tempels en het dagen wat ze nodig denken te hebben voor hun bezoek. Wij adviseren ze om een drie dagen kaart te nemen. We lopen terug naar het hotel en nemen een duik in het zwembad. Het water is wel koud en zout. De zon zakt langzaam weg en het wordt fris. Gelukkig hebben we een lekkere warme douche. Hierna lopen we de stad in op zoek naar een paar huurfietsen voor de komende dagen. We worden naar diverse winkels gestuurd, maar echte goede fietsen hebben ze niet. We komen uiteindelijke bij iemand die mountainbikes verhuurd. We proberen ze, maar er mankeert van alles aan en we besluiten dan maar om hele eenvoudige fietsen met een mandje te huren. Dit is achteraf ook wel handig om de tas in te zetten (wel vastmaken). We nemen de fietsen voor drie dagen voor totaal acht dollar. We fietsen heerlijk terug richting centrum. Dan voel je je pas echt thuis in een stad. We besluiten om eens pizza te gaan eten. De prijs van een pizza is in verhouding met ons aardig hoog namelijk zestien dollar. Het eten is goed van smaak maar we besluiten om dit niet meer te doen we zijn ten slotte in Cambodja. Dus morgen weer heerlijk Kmer food. We fietsen tegen half elf zonder licht, dus net zoals de bewoners terug naar ons hotel. We stallen de fietsen netjes bij ons hotel. We zetten ze wel op slot. Het slot stelt niet echt veel voor, dus maar hopen dat ze er morgen nog staan.

Zondag 2 december

Tweede dag tempels.

Om 07.00 uur worden we wakken en na een lekkere douche gaan we ontbijten. Het ontbijt is bij de kamerprijs inbegrepen. We kunnen kiezen uit vier verschillende stijlen van het ontbijt. Het personeel is uitermate vriendelijk en buigt de hele tijd, ze zijn erg onderdanig. We voelen ons wel een beetje vreemd, maar ja. We gaan wisselen van kamer en kunnen zolang de tassen in de lobby zetten totdat de nieuwe kamer klaar is. De tassen worden naar de nieuwe kamer gebracht. Wat een luxe. We krijgen een kamer op twee meter afstand van het zwembad, met een ruim zitje met luxe stoelen. Als alles geregeld is pakken we onze fietsen “die er gelukkig nog staan” en fietsen op ons gemak naar de tempels. Het is vandaag veel warmer dan gisteren en daarom fietsen rustig aan. Het is acht kilometer en de laatste kilometers fiets je tussen bomen en dat is erg mooi. Eerst moeten we Siem Reap uit, het is erg druk vandaag. Je moet wel echt brutaal zijn met het oversteken anders wordt het niets. We fietsen richting Angkor Wat en zien dat het erg druk is op de weg. Er wordt namelijk een marathon gehouden en finish ligt pal voor Angkor Wat. Toch besluiten we om eerst Angkor Wat te bezoeken. Het is een groot en mooi complex, maar ademt niet de sfeer uit als de tempels die we gisteren hebben bezocht. Waarschijnlijk komt dit omdat je vaak alleen deze tempel in het nieuws ziet. Ook zie je vaak foto’s van deze tempel. De stenen trappen zijn aangepast, zodat alle toeristen gemakkelijk de tempel in kunnen. Er is gelukkig nog geen lift aangebracht. Het is vroeg, maar nu al erg warme en we zoeken een plaatsje in de schaduw zodat we even rustig het verhaal achter deze tempel kunnen lezen en genieten van het uitzicht op de tempel. Nadat we er door heen zijn gelopen doen we ons tegoed aan een heerlijke verse ananas. Er zitten dames langs de kant van de weg die de ananas voor je schillen je hoeft alleen maar lekker te genieten. We fietsen verder en komen bij de zuidelijke poort van Angkor Thom. Een waanzinnige mooie poort van drieëntwintig meter hoog met op de toren vier gezichten die richting oost, west, noord en zuid kijken. Voor de poort rijden we over een slotgracht waar vierenvijftig beelden staan die de heilige “naga” ondersteunen. Deze beelden zie je bij nagenoeg alle ingangen van de tempels. Het wordt nu echt warm en we fietsen door naar het Bayon. We nemen eerst iets te eten en te drinken (noodles met groenten en ei met iets te drinken voor $5) op het terras onder de bomen met uitzicht op het Bayon. Er lopen veel kinderen rond die van alles willen verkopen. We delen ballonnen en zeepjes uit aan de kinderen. Ook één van de moeders wil graag zeep. Gelukkig hebben we genoeg bij ons. Na het eten steken we de weg over en gaan het Bayon bezichtigen. Hier zijn ze nog druk bezig met de restauratie. De grote stenen zijn allemaal genummerd en liggen gesorteerd bij elkaar. Hoe ze dit vroeger gebouwd hebben is echt onvoorstelbaar. De stenen zijn waanzinnig zwaar en men had toen alleen mankracht en geen machines. De tempel bestaat uit drie niveaus met een totale hoogte van wel veertig meter. De torens met wel 200 gezichten zijn angstaanjagend en heel mysterieus. We staan midden in de tempel en hebben het gevoel van alle kanten bekeken te worden. Het is een tempel met mooie bas-reliëfs. Men noemt deze tempel ook wel “magische berg”.

Het is half vier geworden en we besluiten om terug te fietsen naar ons hotel. Hoe later in de middag hoe drukker het wordt. We denken dat dit voornamelijk komt door de mensen die de zonsondergang willen fotograferen. Het is bewolkt en we denken dat de ondergang niet zo mooi zal zijn. De weg terug lijkt veel langer, maar dit heeft natuurlijk alles te maken met de warmte. We denken aan ons zwembad en fietsen rustig door. We stoppen onderweg alleen nog even bij een supermark voor iets te drinken en een grote zak chips. Na een duik in het zwembad voel je de warmte uit je lichaam trekken. Op ons terras druipen we nog wat uit. We komen aan de praat met Thomas en Anna. Ze hebben elkaar vijf weken geleden ontmoet en hebben toen besloten om samen verder te reizen. Het stel is enorm verliefd geworden. Thomas uit Nederland en Anna uit New Zeeland. Helaas moeten ze nu afscheid van elkaar nemen en daar zien ze erg tegen op. We kletsen nog wat en nemen nog een duik. Helaas beginnen de muggen weer vervelend te worden. We nemen een warme douche en genieten nog wat na op ons terras. Het is een heerlijke zwoele avond en lopen eruit om te gaan eten. We gaan naar een Kmer restaurant wat aanbevolen wordt in de Lonely Planet. Ik neem lekkere noodles soep en Berry een lemon vissoep (specialiteit). De soep is erg overdadig gekruid. Veel sereh, gember en purut. Niet echt een succes. Dan nog maar portie frieten. Ook lekker. Dit alles met een grote pot thee en grote fles Angkor bier voor $10. Nog wat natafelen en dan terug naar ons hotel. Het is al half elf.