Tanji
Vrijdag 28 april
Na goede nachtrust en een lekker ontbijtje strijken we neer op het terras onder de parasol met een boekje. Tegen de middag nemen we een kop bouillon in onze hotelkamer en maken ons klaar voor de volgende trip. We gaan, aan het eind van de middag, naar Tanji. Hier komen de vissersboten aan en worden de vissen gedroogd of gerookt. Bij aankomst, is het een drukte van jewelste. Kinderen komen op ons af en willen allemaal je hand vasthouden en lopen met je mee. Het strand is kleurrijk van de mooie kleding en vrouwen die allemaal aan het werk zijn. De vrouwen halen de manden met vissen van de boot. Voor iedere mand krijgen ze zelf drie vissen, die ze dan weer kunnen verkopen of zelf gebruiken. Overal zie je vis, soms de meest bijzondere exemplaren, grote pijlstaartroggen, diverse kleine haaiensoorten, maar ook hamerhaaien, schildpadden, bongavis, inktvissen, zeepalingen en barracudas. In de schuren worden op open vuren onvoorstelbare hoeveelheden vis gerookt. Het drogen gebeurt natuurlijk in de felle zon. Ook worden vissen koel gehouden en bewaard in oude diepvrieskisten. Deze zijn niet aangesloten maar worden in de ochtend gevuld met ijs. Het ziet er niet fris uit, maar efficient. Het strand is helemaal vol met vrouwen, vissers, kinderen en meeuwen. Geweldig. Als we terug in de auto stappen worden we uitbundig uitgezwaaid door de kinderen. Bij ons "happy hour" café stappen we uit en drinken we wat. Na een douche gaan we samen met de dames eten. Leuke dag.
Gambia versus Sierra Leone
Zaterdag 29 april
Het is vandaag cleaning day. Namelijk op elke laatste zaterdagochtend van de maand word er door iedereen schoongemaakt. Alle winkels zijn dan gesloten. Als we na een rustige ochtend (kletsen met Christa en Peter) buiten ons hotel komen, zien we niet echt dat er schoongemaakt is. De gidsen verzekeren ons dat ze de hele ochtend geveegd hebben. In de middag hebben we afgesproken om op de vrije dag van onze gids mee te gaan naar een voetbalwedstrijd. Gambia tegen Sierra Leone. We lopen samen met hem naar de grote weg waar een taxi klaarstaat. Dit is een ware belevenis mede omdat de gids dacht dat de wedstrijd later zou beginnen. Met hem waarschijnlijk vele anderen want toen de aftrap al was geweest, waren er buiten het stadion meer mensen dan binnen. Omdat niemand iets van de wedstrijd wil missen en dus allemaal naar binnen willen is er voor de ingang een vreselijk gedrang. Mensen en auto's die muurvast staan. Daarbij komt ook nog de politie met wapenstokken die de boel willen regelen. Onze gids is erg bezorgd voor ons. Gelukkig komen we er zonder kleerscheuren door. Misschien speelt onze huidskleur ook een rol mee. Wel even angstig, omdat je geen kant op kunt. In het stadion is de wedstrijd al begonnen. We zoeken een plaatsje op de overdekte tribune (50 dalasi) We hebben geluk en zitten op stenen banken vooraan met genoeg vluchtroutes. Halverwege de wedstrijd loopt het uit de hand, op de onoverdekte tribune (25 dalasi) pal in de zon, aan de overkant. Iedereen dringt zich naar voren en klimt over de reling heen om vervolgens 2 mater naar beneden te springen. Dat ziet er niet goed uit en wij checken onze vluchtwegen. Je weet maar nooit. De politie komt erbij en ze blijven maar dringen en springen. Naast mij is een kleine jongen helemaal tegen me komen zitten. Hij vertelt dat hij daarom op deze tribune zit. Ook wij zijn blij dat we hier zitten. De sfeer is goed en er wordt luid getrommeld totdat er vuurwerk wordt afgestoken en naar de reservebank wordt gegooid van de tegenstanders. De trainer gaat helemaal uit zijn dak. Er ontstaan relletjes. De politie komt eraan te pas en de zelfs de scheidsrechter wordt geslagen door spelers. Ook op de tribune wordt het onrustig en iedereen schreeuwt. Na ongeveer 5 minuten wordt de wedstrijd hervat en keert de rust terug. Gelukkig voor Gambia en voor ons wint Gambia met 4-0. Na de wedstrijd breekt de hel los. De spelers rennen het veld af en de scheidsrechters word door de politie afgevoerd. Iedereen wil het veld op en dit lukt ook. Het veld is vol met publiek en de politie moet weer ingrijpen. Hier hebben ze nog wel ontzag, want de meute loopt van links naar rechts, maar kan nergens uit want alle uitgangen zijn gesloten. Vanaf de tribune hebben we daar mooi kijk op. De menigte is echt uitzinnig. Na 10 minuten wordt het rustig en we lopen richting uitgang. Als we buiten zijn zien we een grote stofwolk van mensen en auto's. De meeste zijn lopend en dus kunnen de auto's er bijna niet door. Het is echt een mooie ervaring. We praten erg nog lang over na, op het terras waar we een biertje drinken en lekker eten.
 |